Hoewel de veiligste manier om dit prachtige dier in zijn natuurlijke omgeving te observeren is door te gaan beren kijkenLaat ons een paar feiten over de bruine beer onthullen en een paar nuttige tips voor als je toevallig het (on)geluk hebt er een tegen te komen in de Sloveense bossen.
Kijk uit, een mens!
Aangezien Slovenië een van de meest beboste landen van Europa is (meer dan 60% van het grondgebied van het land), is de kans om tijdens het plukken van paddenstoelen bosbewoners tegen te komen groot, truffeljacht, recreatieve activiteiten of bosbouw werkzaamheden, is relatief hoog. Onder deze dieren zijn beren, die zeker de grootste angst oproepen. De angst voor beren is echter volkomen ongegrond.
De bruine beer mag dan het grootste Europese landzoogdier zijn en is door zijn omvang en kracht potentieel gevaarlijk voor mensen, maar van de ongeveer 900 beren die in Slovenië leven is het onwaarschijnlijk dat je een vijandig exemplaar tegenkomt. Dit majestueuze dier vormt niet echt een gevaar voor de mens zoals de meeste mensen geneigd zijn te denken.
In werkelijkheid is de mens door de geschiedenis heen de grootste bedreiging voor beren geweest. Als beren wilden overleven, moesten ze weten hoe ze mensen konden vermijden. De evolutie heeft beren een voorgeprogrammeerde angst voor de mens meegegeven. Dit is vandaag de dag nog duidelijker, vooral in een dichtbevolkt landschap als het onze. Daarom vermijdt de beer in de overgrote meerderheid van de gevallen de mens ten koste van alles. Maar beren kunnen nog steeds gevaarlijk zijn, vooral als ze zich bedreigd voelen.
Aangezien wij de grootste bedreiging vormen voor beren dan omgekeerd, doen deze beesten er alles aan om contact met ons te vermijden. We zijn ons meestal niet eens bewust van de aanwezigheid van een beer totdat hij het gebied al lang verlaten heeft. Als we een beer zien, zien we hem meestal terugtrekken. De meest voorkomende oorzaken van een echte berenaanval zijn de volgende:
- kan een onaangelijnde hond een jagende beer terugleiden naar de eigenaar,
- kan een gewonde beer denken dat hij een betere kans op overleven heeft als hij in de aanval gaat,
- als we per ongeluk een moederbeer met haar jongen verrassen,
- als we een beer tegenkomen die geen directe vluchtweg heeft,
- en de meest ongelukkige ontmoeting van allemaal: een beer die zijn angst voor mensen heeft verloren (een gewende beer).
Een echte aanval of vals alarm?
De media berichten vaak over berenaanvallen, maar wees gerust, uit de statistieken blijkt dat we in Slovenië nul tot twee aanvallen per jaar registreren. Dit zijn echte aanvallen met fysiek contact. Er zijn nog een paar ontmoetingen met beren zonder fysiek contact, maar mensen denken toch dat ze het slachtoffer waren van een aanvallende beer. In feite probeerde de beer waarschijnlijk te vluchten. Het is moeilijk om onderscheid te maken tussen de twee, maar als je door een beer werd aangevallen, zou je het weten.
Een beer kan op zijn achterpoten gaan staan wanneer hij een mens tegenkomt, wat geen teken van agressie is, hij controleert alleen de omgeving om een vrije aftocht te vinden. Hij kan ook tekenen van agressie vertonen, maar in de meeste gevallen gaat het om een "valse aanval", die tot doel heeft de indringer af te schrikken. In elk geval is het goed om te weten hoe u zich in zo'n geval moet gedragen om de agressie van de beer niet te vergroten.
Hoe moeten we reageren als we een bruine beer tegenkomen?
Als we een beer in de verte zien, is het het beste om ons langzaam terug te trekken in de richting waarin we gekomen zijn en de beer genoeg ruimte te laten om zijn weg te vervolgen. Wij rennen nooit weg! Als een beer ons nadert, maar ons nog niet heeft opgemerkt, waarschuwen we hem op beheerste toon voor onze aanwezigheid en trekken we ons langzaam terug.
Als we ons in de onmiddellijke nabijheid van een beer bevinden, zelfs als het een beer met jongen is, stoppen we, blijven we kalm, en beginnen we ons langzaam terug te trekken in de richting waarin we gekomen zijn. We bewegen langzaam, zonder snelle bewegingen te maken of te schreeuwen. Het is belangrijk dat de beer zich niet bedreigd voelt. In geval van een aanval door een mamabeer, moeten we ons niet verdedigen. Ja, doen alsof je dood bent werkt echt. De beste aanpak is stoppen of langzaam op de grond gaan liggen, met het gezicht naar beneden. Mamma beer zal je niet zien als een bedreiging en zal verder gaan.
Denk eraan, probeer nooit weg te rennen van een beer of in een boom te klimmen. Beren zijn uitstekende klimmers en ze kunnen snelheden bereiken tot 50 km/u. Een beer zal u binnen enkele meters te pakken krijgen, ongeacht het soort terrein. De uitzondering is natuurlijk een veilige plek die u binnen enkele meters kunt bereiken, zoals een nabijgelegen huis of uw auto.
De grootste bedreiging in de Sloveense bossen is veel, veel kleiner.
Genieten van de bossen in Slovenië is niet alleen veilig, maar ook zeer aan te bevelen. Teken zijn in Slovenië onder de juiste omstandigheden actief van het vroege voorjaar tot het late najaar, met een piek van het late voorjaar tot het vroege najaar. Ze zijn hongeriger bij warmer weer.
Toch zou het bos ons toevluchtsoord voor de stress moeten zijn, en dat is het ook, en het brengt gegarandeerd gemoedsrust. Dus, ga wandelenjoggen, fietsen of vissen. Vul je longen met frisse lucht. Als je de grote bruine beer wilt zien, ga dan beren kijken. Als je er geen wilt tegenkomen, houd je hond dan aan de lijn, maak af en toe wat harde geluiden, om de beren te waarschuwen. Sloveense wilde dieren van je aanwezigheid, en vooral: ontspan je.
Blijf veilig, raap je afval op en heb plezier in de wildernis!
